‘Er is een grote overeenkomst tussen kunst en wetenschap’
Kunst is al jaren een niet te missen onderdeel van het Pieter de la Courtgebouw. Na vier jaar voorzitterschap neemt Peter Nas, emeritus hoogleraar, afscheid van de Kunstcommissie FSW.
Toen je voorzitter werd, was je al bijna 10 jaar met emeritaat. Wat maakte dat je je toch weer aangetrokken voelde tot een nieuwe rol binnen de faculteit?
‘Jaren geleden was ik als lid van het faculteitsbestuur al betrokken bij de oprichting van de Kunstcommissie. Die heeft onder andere met Simone Akerboom goed gefunctioneerd, maar in 2018 wilden de leden stoppen. Ik was allang met emeritaat, maar was toevallig in het gebouw en liep Rolf Oosterloo tegen het lijf, die vroeg: wil jij niet in de Kunstcommissie?
Dat leek me wel leuk, want na mijn pensioen ben ik actief gaan schilderen. Ik ben ook lid geworden van een kunstenaarscollectief, De Leidsche Mondialen.’
Welke expositie was jouw favoriet gedurende je tijd bij de Kunstcommissie?
‘De tentoonstelling van de Leidse fotografenvereniging vond ik erg mooi. Die hadden foto’s gemaakt van de Opaalkust in Noord-Frankrijk, een groot natuurgebied. Dat waren echt indrukwekkende foto’s.
Maar ook de expositie met paper art – waarvan de faculteit de Rembrandt heeft aangekocht – vond ik erg leuk. Ik heb zelf eveneens een van die kunstwerken gekocht, een klein vogeltje, een roodborstje. Ik heb hem aan mijn vrouw gegeven.’
De Kunstcommissie zoekt nu twee nieuwe leden: een medewerker en een student. Wat zou je zeggen om geïnteresseerden over de streep te trekken?
‘De samenwerking geeft veel voldoening. Het is echt een leuk, actief groepje waar je bij komt. We discussiëren over welke exposities er gehouden gaan worden en zorgen er natuurlijk voor dat het geregeld wordt, van inrichting tot officiële opening. Als je gevoel hebt voor kunst, van exposities houdt en goed kunt plannen, dan pas je er wel bij.
Het leukste is het contact met de kunstenaars – je maakt kennis met ze, bekijkt hun werk, en gaat soms zelfs bij ze op bezoek. Het zijn vaak begeesterde mensen. Er is een grote overeenkomst tussen kunst en wetenschap: het is allebei heel creatief. Als je een artikel schrijft, begin je met een witte bladzijde; als je een schilderij maakt, begin je ook met een wit doek.
Wetenschappers en kunstenaars hebben veel dezelfde gevoelens: angst of het wel lukt, geluk als het af is. Het moment van iets afmaken is heel belangrijk: je kunt op een bepaald moment wel doorschilderen, maar dan schilder je het weer kapot. Dat geldt ook voor het schrijven van een artikel. Je moet op het juiste moment ophouden.’
Beeld: Suédy Mauricio
Tekst: Emma Knapper