Terug naar de middelbare school als leraar
Omdat student Nils Buitenhek een heel leuke middelbareschooltijd had, wilde hij eigenlijk wel terug. Maar hoe doe je dat als je al bezig bent met een andere studie? Na wat zoeken op het internet kwam hij gelukkig de optie van een premaster aan de Universiteit Leiden tegen.
Premaster
Nils moest eerst een jaar een premaster volgen van 60 studiepunten omdat hij geen bachelor Duits had gedaan. Het inschrijven ging heel makkelijk vond Nils. ‘Het wordt je zo makkelijk mogelijk gemaakt om je aan te melden. Je geeft al je gegevens en vraagt het ICLON of je ergens voor in aanmerking komt. Dat is superfijn! Want dan kijkt er iemand naar en dan hoef je dat allemaal niet zelf uit te zoeken.’
De premaster bestond uit een combinatie van vakken die hij niet had gehad uit verschillende jaren bij de bachelor Duits. Na een eindscriptie was Nils klaar om te beginnen met de tweejarige Educatieve master Duits.
Leerlingen communicatief vaardig maken
Maar waarom Duits? Meestal vinden mensen een bepaald vak leuk en willen daar wat mee doen, zoals leraar worden. Bij Nils was dat anders ‘Ik wilde docent worden en wat ga ik dan geven? Ik was goed in Duits op de middelbare school en heb interesse in taal in het algemeen.’ Bovendien merkte hij na zes jaar Frans en Duits op de middelbare school dat maar vijf of zes leerlingen comfortabel genoeg waren om een gesprekje in een winkel te voeren. De rest durfde of kon eigenlijk nog steeds niet een brood bestellen of iets afrekenen. Hij dacht toen al dat dit beter moest kunnen. Met de combinatie van interesse in taal, effectiever taalonderwijs en de liefde voor het docentschap was deze studie een logische keuze.
Docenten zijn toch meer mensen
Nils loopt stage op zijn oude middelbare school en dat is wel even wat anders. Met zijn vroegere leraren zit hij opeens als collega’s in de docentenkamer.
‘Ze blijken toch meer mensen te zijn dan je denkt als leerling. Ze hebben ook een privéleven en hun eigen zorg. Als leerling denk je altijd dat docenten prima weten waar ze mee bezig zijn en een les wel even uit hun mouw schudden. Die zekerheid kunnen docenten goed uitstralen, dat moet ook wel een beetje. Nu weet ik welke onzekerheden erbij komen kijken. Docenten die stress hebben of nakijkwerk niet afkrijgen. Dat laat je niet blijken in de les. Lesvoorbereiding kost echt veel tijd. Zeker als beginnend docent, want dan moet je alles nog maken en heb je niks.’
Maar de sfeer op school, die voelt Nils wel op dezelfde manier als docent. Hij vond de leuke activiteiten op zijn school heel prettig. De leerlingen en docenten waren ook altijd enthousiast. Dat fijne gevoel dat hij had op de middelbare school, heeft hij nu terug als docent.
Doe iets wat ertoe doet
Om iets te doen tegen het lerarentekort startte vorig jaar een landelijke campagne vanuit de universitaire lerarenopleidingen. Nils vindt dit een leuke campagne met die slogans. Welke kiest hij? Daar hoeft hij niet lang over na te denken, dat is ‘Verander de wereld van die ene leerling’.
‘Als ik voor de klas sta, heb ik dit eigenlijk constant voor ogen. Ik wil graag dat leerlingen het gevoel hebben dat ze na mijn les iets hebben geleerd. Dat hoeft niet per se Duits te zijn. Dit kan bijvoorbeeld ook het ontwikkelen van vaardigheden zijn. Ik streef ernaar dat leerlingen zich gehoord en gewaardeerd voelen.’