We willen uiteindelijk allemaal hetzelfde: een sterk, inspirerend en menselijk instituut
Maandag 3 november nam Hanneke Hulst afscheid van het Instituut Psychologie en sprak ze haar collega's hartverwarmend toe. Na twee jaar de rol van wetenschappelijk directeur te hebben vervuld gaat ze naar Nieuw-Zeeland voor een nieuw hoofdstuk. ‘Ik gun jullie één ding dat niets kost en toch alles waard is: vriendelijkheid.’
Lieve collega’s,
Na ruim vier bijzondere jaren bij Psychologie Leiden, eerst als sectievoorzitter en daarna als wetenschappelijk directeur, neem ik afscheid van deze rol en van het Instituut. Het voelt nog steeds een beetje onwerkelijk om dit te schrijven. Voor mij was dit nooit ‘gewoon werk’. Het was bouwen, leren, lachen, soms worstelen. Maar altijd samen met collega’s.
Toen ik in 2020 vanuit Amsterdam naar Leiden kwam, dacht ik dat ik hier, net als daar, lange tijd zou blijven. Ik begon als sectievoorzitter van Gezondheids-, Medische en Neuropsychologie, waar ik eerder mee stopte dan verwacht, omdat ik - mede dankzij een ‘nudge’ van Andrea - solliciteerde om WD te worden. Het WD-schap werd een periode waarin het instituut - en eerlijk gezegd ook ikzelf - volop in beweging was en waarin ik ontzettend ben gegroeid.
We hebben uitdagende momenten beleefd: financiële druk, grote landelijke ontwikkelingen (en stakingen) in het hoger onderwijs en het verdrietige verlies van Andrea. Zij was een mentor, rolmodel en een van de warmste mensen die ik heb leren kennen. Maar we hebben samen ook prachtige stappen gezet: in onderzoek, in onderwijs, en in het bouwen aan één instituut.
Wat ik meeneem, is het diepe besef dat we hier een gemeenschap zijn die écht verschil maakt. Voor studenten, voor wetenschap en voor de maatschappij. En dat we dat doen met nieuwsgierigheid, ambitie, humor en een flinke portie veerkracht. Dat is iets om trots op te zijn en waar ík trots op ben.
In een buitenwereld vol verandering gun ik jullie één ding dat niets kost en toch alles waard is: vriendelijkheid (kindness) van binnenuit. Ga uit van goede intenties. Gun elkaar ruimte. Zie elkaar écht. We willen uiteindelijk allemaal hetzelfde: een sterk, inspirerend en menselijk instituut. Ik geloof dat je met kindness de wereld kunt veroveren, juíst in moeilijke tijden.
Dank aan mijn medebestuursleden, de sectievoorzitters, staf, onderzoekers, ondersteuners, docenten, promovendi, studenten en aan iedereen die Psychologie Leiden elke dag vormgeeft. Jullie zijn het instituut. Ik ga jullie enorm missen.
Ik vertrek met een lach en een traan naar Auckland om daar een nieuw hoofdstuk te beginnen, maar ik blijf verbonden met Leiden. Via promovendi, via samenwerkingen en vooral via de relaties die we hebben opgebouwd. En dankzij Teams, WhatsApp en FaceTime voelt ‘aan de andere kant van de wereld’ tegenwoordig vooral als één goede wifi-verbinding verder.
En om jullie dan toch een beetje mee te nemen in mijn nieuwe hoofdstuk… Kia kaha, kia māia, kia manawanui - wees sterk, wees moedig en blijf volhouden met een warm hart.
Het was een eer om jullie WD te mogen zijn. Het ga jullie goed.
Met vrolijke groet,
Hanneke