De strijd tegen gender gerelateerd geweld in Latijns-Amerika
In Latijns-Amerika laten verhalen over geweld tegen vrouwen zien hoe diep gender, macht en ongelijkheid met elkaar verweven zijn. Onderzoeker Martín Hernán Di Marco vertelt hoe het naar buiten brengen van deze verhalen, activisme en wetenschap samen het wereldwijde patroon van geweld tegen vrouwen en meisjes kunnen doorbreken.
Tijdens de Orange the World campagne is de kleur oranje het symbool van hoop – een toekomst zonder geweld tegen vrouwen en meisjes. Op 9 december werpt de filmvertoning VIVAS van regisseur Angélica Cruz Aguilar licht op dit urgente thema via de aangrijpende verhalen van twee Mexicaanse moeders, Lorena en Karen. Hun dochters, Fátima (12) en Renata (13), werden slachtoffer van femicide. Sinds hun dood zetten beide vrouwen zich onvermoeibaar in als activisten, op zoek naar rechtvaardiging. Dit doen ze niet alleen voor hun dochters, maar voor alle vrouwen. Hun moed belichaamt feminisme, verzet en collectieve hoop, en inspireert nieuwe generaties om zich te verzetten tegen gender gerelateerd geweld.
Onderzoeker Martín Hernán Di Marco reflecteert op de manier waarop film en onderzoek elkaar kunnen versterken om bewustwording te vergroten. Volgens hem vormen ‘de verhalen die we op televisie zien en in ons meedragen hoe we relaties, mannelijkheid en geweld begrijpen. Ze beïnvloeden hoe mensen gewelddadig gedrag rechtvaardigen of normaliseren. De belangrijkste taak is blootleggen hoe diep dat narratief in ons verweven is, vaak zonder dat we het beseffen.’
Een boek vanuit het mannelijk perspectief
Acht jaar lang onderzocht Di Marco met zijn team deze verhalen vanuit mannelijk perspectief, door mannen te interviewen die veroordeeld zijn voor intieme femicide in meer dan acht Latijns-Amerikaanse landen. Zijn nieuwe boek, Taking Lives: Narratives of Latin American Femicide Perpetrators, biedt een indrukwekkende inkijk in wat mannen drijft hun partner te doden en onthult de culturele, psychologische en sociale wortels van gender gerelateerd geweld.
‘We staan nog ver af van het volledig begrijpen van wat nodig is om deze cyclus van geweld te doorbreken,’ vertelt Di Marco. ‘In veel landen is het nog steeds een uitdaging om institutionele erkenning te krijgen voor basale problemen zoals partnergeweld. Juridische straffeloosheid ontstaat wanneer femicides worden geregistreerd als zelfmoorden of ‘onbepaalde overlijdens’, waardoor geen gerechtigheid wordt nagestreefd. Maar er is ook een alledaagse vorm van straffeloosheid: wanneer vrienden, buren of collega’s – mensen die iets zien of vermoeden – zwijgen. Dat zwijgen beschermt het geweld en daar moeten we iets aan doen.’
Omdat hij werkt in zowel Latijns-Amerika als Nederland, trekt Di Marco vergelijkingen en lessen tussen beide regio’s. ‘Latijns-Amerika is niet Nederland, maar beide landen laten zien hoe instituties, politie en sociale bewegingen geweld op verschillende manieren beïnvloeden. Overal ter wereld worden vrouwen in onevenredige mate gedood door hun (ex-)partners. Het percentage verschilt per land, maar het patroon is hetzelfde. Dat zegt iets over diepere structuren die landsgrenzen overstijgen. Latijns-Amerika is daarmee geen algemeen model, maar wel biedt wel waardevolle ervaringen van strijd, verzet, wetshervorming en activisme waar anderen van kunnen leren.’
Filmvertoning VIVAS
Op 9 december om 17:00 uur is VIVAS door regisseur Angélica Cruz Aguilar te zien bij Schouwburgstraat in Den Haag.
Meld je aan'Vivas' trailer
Vanwege de gekozen cookie-instellingen kunnen we deze video hier niet tonen.
Bekijk de video op de oorspronkelijke website of