In Memoriam – universitair docent Hans Brussee
Op 15 april is onze zeer gewaardeerde en geliefde oud-collega dr.ing. Hans Brussee overleden aan de gevolgen van kanker. In januari 2025 kreeg Hans last van zijn nek. In eerste instantie leek hij een nekhernia te hebben. Deze diagnose moest echter helaas al snel bijgesteld worden, en Hans bleek onbehandelbaar. Hij is 77 jaar geworden.
Hans was van 1984 tot zijn pensioen werkzaam bij de faculteit Wiskunde en Natuurwetenschappen. Na zijn opleiding tot chemisch analist studeerde Hans in de avonduren scheikunde. Hij kwam eerst in dienst bij het Leiden Institute of Chemistry (LIC) in de groep van Prof. Arne van der Gen. Daar kreeg hij de mogelijkheid een promotieonderzoek te doen getiteld: “Chiral cyanohydrins versatile building blocks in organic synthesis” waarop hij in 1992 promoveerde en universitair docent werd. Toen Arne van der Gen in 2000 met pensioen ging, bracht Hans zijn kennis in bij de vakgroep Farmacochemie van het Leiden Academic Centre for Drug Research (het LACDR), waar de net tot hoogleraar benoemde Ad IJzerman de scepter zwaaide. Hans ontwikkelde zich tot een allround chemicus en een onuitputtelijke vraagbaak voor organische chemie, een discipline die cruciaal was in het conceptuele onderzoek van deze vakgroep.
Hans was een vakkundig organisch chemicus met een brede interesse. Hij was een geliefde collega, copromotor en docent. Vol enthousiasme doceerde hij organische chemie aan scheikunde- en BFW-studenten. Daarbij nam hij altijd een karretje mee met de benodigdheden voor demonstraties. Zijn grenzeloze enthousiasme en creativiteit hebben zowel jonge (farmaco-)chemici als collega’s geïnspireerd om de chemie te integreren als onderdeel van modern geneesmiddelonderzoek. Hans heeft veel bijgedragen aan het chemisch ontwerp en de synthese van nieuwe moleculen als potentiële nieuwe medicijnen.
Hans bracht met zijn expertise ook verdere professionalisering, zoals op het gebied van veilig werken. Ook stond hij aan de basis van een goede ordening van gesynthetiseerde verbindingen door ze te voorzien van een zogenaamde LUF- (Leiden Universiteit Farmacochemie) code, als de chemische samenstelling en zuiverheid in orde waren bevonden. Dit bleek later onontbeerlijk toen de eerste “electronic notebooks” werden geïntroduceerd.
Na zijn pensioen bleef Hans betrokken bij de afdeling en faculteit; zo kwam hij altijd nog naar de afdelingsuitjes, de facultaire nieuwjaarsreceptie, alsook de Tuesday Talks. Uiteraard was er ook een leven naast zijn werk. Hans was een enthousiast duiker, maakte vele reizen naar koraalrijke oorden, daarnaast was hij ongelooflijk handig, of het nu een Sinterklaassurprise, een nieuwe warmte-installatie, of een zeil- of motorjacht betrof.
Hans was een warme man met oprechte belangstelling voor collega’s en studenten. Hij stond altijd klaar met een luisterend oor, weldoordacht advies, en waar mogelijk ook praktische steun, ook na zijn pensioen. We gaan hem erg missen. Onze gedachten zijn bij zijn nabestaanden: zijn vrouw Wil, twee zoons, schoondochters, kleinkinderen, en verdere familie.
Laura Heitman, Margot Beukers en Ad IJzerman, voormalige collega’s van Hans Brussee