Universiteit Leiden

nl en

Flitsinterview met alumna en Europese Commissie beleidsjurist Helena Loutas-Paraskeva

Direct na ons universitaire Brussels Alumni Event, ontmoette ik (externe relaties officer M. Blaauw, red) onze eigen Leiden Law alumna Helena-Loutas Paraskeva. Een Australische die werkzaam is voor de Europese Commissie. Interessant, hoe komt ze daar terecht, wat doet ze precies en in hoeverre heeft haar Leidse tijd haar keuzes beïnvloed?

Waarom heb je voor Leiden gekozen. Zijn je verwachtingen waargemaakt?

Universiteit Leiden was niet mijn eerste keuze. Omdat ik uit Australië kwam, koos ik ervoor om in het Verenigd Koninkrijk te studeren, aan de universiteit van Oxford, waar ik mijn algemene bachelor in rechten heb gedaan. Na Oxford verhuisde ik naar Londen, waar ik een Master in Business and Management Law deed. Ik heb echter altijd al geweten dat ik internationaal recht wilde doen, dus vroeg ik mijn professor om advies. Hij vertelde me, zonder enige twijfel, dat ik naar Leiden moest gaan, aangezien Leiden volgens hem the place to be was voor Internationaal Recht. Hij vertelde me dat ik ervoor kon kiezen om dezelfde Master in Londen te doen, maar dat zou meer van hetzelfde zijn. Leiden, zei hij, was waar het gebeurde en het centrum van dit alles (Internationaal Recht). En ja, mijn verwachtingen zijn zeker waargemaakt. Ik ben misschien nog nooit op een echte universiteit in Londen geweest, maar in een grotere stad raak ik gemakkelijk verdwaald. Leiden is een beetje een sprookjesstad, zo pittoresk. Wat nog belangrijker is, de docenten zijn niet alleen academische experts, maar ook echt mensen werkzaam in het veld met veel praktijkervaring! Ze leerden ons niet alleen de theorie van het internationaal recht, maar konden ook altijd terugvallen op hun eigen ervaring omdat ze bij een specifieke rechtbank aan een specifieke zaak hadden gewerkt of bij een internationale organisatie hadden gewerkt. In Australië en zelfs in het Verenigd Koninkrijk leek internationaal recht altijd abstract te zijn. In Leiden werd Publiek Internationaal Recht (PIL) tastbaar en aannemelijker en mogelijk.

Hoe heeft je periode in Leiden je gevormd en bijgedragen aan wat je weet en hoe je met dingen omgaat?

De Master in Leiden heeft mijn perspectief enorm veranderd. De professoren en de plaats zijn uniek, nergens anders word je zo blootgesteld aan dit soort kansen. Ik heb ervoor gekozen om actief deel te nemen aan de Moot Court competitie. Het was zo super de moeite waard. Het was veel werk, een beetje zoals het schrijven van een 2e of 3e scriptie, dus het moet niet (te) lichtvaardig worden opgevat. Maar het was een geweldige kans, het heeft mijn hele ervaring verbreed. Ik zou serieus een minder verrijkende ervaring hebben gehad zonder die deelname. Het gaf me de mogelijkheid om met andere experts te praten, professoren van verschillende opleidingen en rechters die bijvoorbeeld in Moot Court zaten. Een andere kans die ik aannam, was om redacteur te worden van de International Organisations Law Review. Mijn Moot Court-coach was de hoofdredacteur van dat tijdschrift. Hij vertelde me dat ze redacteuren nodig hadden, ik sprak goed Engels en had bewezen dat ik een snelle redacteur was. Ik ben eerst betrokken geraakt als tekstredacteur (voetnoten bewerken, Engels controleren), en ben momenteel nog steeds betrokken als hoofdredacteur.

Welk beroep heb je op dit moment? Heeft je Master je geholpen bij het verkrijgen van deze baan?

Ik ging eerst terug naar Londen, waar ik mijn eerste echte baan kreeg als juridisch redacteur voor Thomson Reuters. Ik heb daar 18 maanden gewerkt. Het was een geweldige plek om te zijn en een erg leuke eerste baan. Maar het feit dat ik onvoldoende gebruik maakte van de kennis die ik tijdens mijn master had opgedaan, knaagde aan mijn geweten en ik kreeg steeds meer het gevoel dat ik het allemaal voor niets had gedaan. Dus toen ik een betaalde stage bij de Europese Commissie zag, heb ik me daar meteen voor aangemeld. En ja, mijn Master heeft me zeker geholpen aan deze baan! Ik deed mijn scriptie over VN-sancties tegen terroristische organisaties zoals Al Qaida en ISIS, ook over de gevolgen van deze sancties voor de Europese Unie. Ik vond het geweldig, vond dit het meest interessante onderwerp waar ik me ooit in had verdiept. Het EC-traineeship was binnen de afdeling Sancties, dus ik was natuurlijk een zeer geschikte kandidaat. Naast mijn scriptie en het feit dat Sanctions nogal een niche is om op te solliciteren en niet zo bekend is, heeft het volgen van mijn Master in Leiden ook geholpen bij het verkrijgen van dit traineeship. Leiden heeft hier een zeer goede naam en reputatie. In mijn huidige team van zes mensen is er nog een meisje dat in Leiden Public International Relations (PIL) heeft gedaan, misschien geen toeval.

Mijn huidige baan is niet meer bij de afdeling Sancties. Ik heb wel het gevoel dat het feit dat ik stage heb gelopen bij de EC, me heeft geholpen een beter begrip te krijgen van hoe EC-procedures werken en hoe en waar ik de openingen kan vinden. Vacatureadvertenties werden ook minder intimiderend omdat ik de woorden in de advertenties min of meer kon 'decoderen'. Dit, samen met hard werken en een beetje geluk, heeft me geholpen om mijn huidige baan te krijgen als juridisch adviseur van de afdeling Buurt en Uitbreiding van de EC. Ik vind dit erg dankbaar werk. In de bredere afdeling heeft elk buurland in onze scope een specifiek team dat voor/aan dat betreffende land werkt. Bijvoorbeeld landen als Syrië en Oekraïne. Deze teams werken nauw samen met de delegaties en wanneer zich een probleem of vraagstuk voordoet dat nadere juridische aandacht vereist, brengen zij dit naar het juridische team. Wij controleren of projecten, vraagstukken of wat dan ook nodig/gevraagd is binnen de EU wet- of regelgeving valt. We doen het meeste van ons werk in samenwerking met partners, zoals de Wereldbank, EIB, VN, enz.

Het lijkt erop dat je je carrière zorgvuldig hebt opgebouwd, met een kleine zijstap, naar waar je nu bent. Had je überhaupt tijd voor een sociaal leven in Leiden?

PIL was een enorm groot programma, het was onmogelijk om iedereen te ontmoeten, laat staan ​​om met iedereen vrienden te worden. Ik heb echter absoluut contact gehouden met de vrienden die ik heb gemaakt. Ik had zeker een sociaal leven in Leiden. Het is een kleine stad, wat leuk was omdat je gemakkelijk je favoriete ontmoetingsplaats kon creëren. Elke vrijdag gingen we naar dezelfde bar. Ik waardeerde de Nederlandse bier- en snackcultuur enorm. Of, als de zon scheen, gewoon aan de grachten zitten en optimaal genieten van een ijsje…..

Gisteravond ontmoette ik je op ons Brussels Alumni Event (31 maart). Ik ben benieuwd, waarom ben je gegaan en wat vond je ervan?

Leiden was een heel belangrijk jaar voor mij. Ik denk dat naar Leiden gaan een van de beste beslissingen was die ik ooit heb genomen. Het was zo'n heerlijke plek, ik heb nog steeds warme gevoelens voor Leiden en mijn tijd daar, dus ik wil ermee verbonden zijn. Daarom ging ik. Ik vond het geweldig om deel uit te maken van deze gemeenschap. Misschien kunnen we de volgende keer wel wat later beginnen, nu heb ik het debat over de waarden van de Europese Unie gemist, waar ik graag aan had deelgenomen! Een actieve gemeenschap van Leidse alumni hier in Brussel zou goed zijn denk ik. College of Europe lijkt een zeer actief netwerk te zijn, ze lijken de show te stelen. Leiden heeft hier in ieder geval een relatief groot aantal alumni, ook wij moeten actief zijn. Ik vind het een goed idee om deze alumni-evenementen te houden in de grotere steden waar je weet dat er een groot contingent alumni is.

Last but not least, om je wat beter te leren kennen: wat is jouw guilty pleasure?

Ik hou van reality-tv ... Aan het eind van de dag wil ik gewoon ploffen op de bank en uitschakelen...

 

Deze website maakt gebruik van cookies.  Meer informatie.