‘Contact met onbekenden nog steeds heel erg waardevol’
Juist in coronatijd is het aangaan van nieuwe contacten belangrijk – ook als je daar na een dagje schermstaren geen zin in hebt, zegt Wessel van Dam. Als assessor van de Honours Academy komt hij op voor de belangen van studenten: “Ze weten soms niet dat ze mij kunnen benaderen.”
Het is zomer 2020. Corona waart over de wereld, en Wessel van Dam ziet zijn plannen voor het komende studiejaar in duigen vallen: geen semester in het buitenland. De sterrenkundestudent besluit het roer om te gooien en solliciteert op de vacature voor student-lid van het bestuur van de Honours Academy.
Sinds zijn aanstelling is hij hét aanspreekpunt voor scholieren, bachelor- en masterstudenten die aan het instituut extra onderwijs volgen. Wat drijft hem in zijn werk, en waar loopt hij tegenaan? Via videoverbinding vertelt Wessel zijn verhaal.
Waarom wilde je graag assessor worden?
“De vacature leek erg op de functie die ik vorig jaar bekleedde bij mijn studentenvereniging. Daar deed ik de communicatie met en naar leden van de vereniging. Bovendien werkte ik al als ambassadeur voor de track Bèta & Life Science van het Honours College, omdat ik het fijn vind dat er zulke extracurriculaire activiteiten worden aangeboden.”
Hoe heb je het Honours College ervaren?
“Veel van mijn interesses kwamen niet aan bod in mijn studie. Bij het Honours College had ik de vrijheid om mijn eigen programma samen te stellen. Zo heb ik een Bachelor Honours Class fictioneel schrijven gevolgd. Daar heb ik me toen verder in ontwikkeld. Eerder had ik ook weleens geprobeerd een boek te schrijven... Dat ging mis haha, maar het was wel leuk.”
Als assessor zit je in het bestuur van de Honours Academy. Hoe gaat dat in zijn werk?
“We besluiten hoe we verder willen met de Honours Academy. Zo proberen we de programma’s te perfectioneren en zo toegankelijk mogelijk te maken. Ook houden we ons bezig met de dagelijkse gang van zaken, samen met een heel team dat alles zo goed mogelijk laat verlopen. Vooral bij het verbeteren van het honoursonderwijs wordt er naar mij gekeken: hoe denken studenten hierover? Welke invloed heeft het op hen?”
Hoe is het om voor zoveel studenten te moeten spreken?
“Ik heb zelf een traject afgerond, dus ik weet een beetje hoe de dingen in elkaar steken. Maar soms is het moeilijk om in te schatten hoe een verandering impact kan hebben op studenten. Dan probeer ik feedback te vergaren. Programma’s hebben adviescommissies waar studenten advies leveren. Dat is heel waardevol: ze kunnen zelf vertellen hoe zij iets ervaren.”
Wat zou je nog willen verbeteren in je werk?
“Wat ik het meeste mis, is het directe contact met studenten. Ik zou graag een manier vinden om efficiënt en toegankelijk input van hen te krijgen. Er zijn zoveel studenten die misschien wel wat te zeggen hebben, maar voor wie de drempel te hoog is – of die gewoon niet weten dat ze mij kunnen benaderen.”
“Ik moet wel zeggen: dit probleem is vooral gelinkt aan de pandemie. Normaal gesproken zou je na colleges kunnen bijpraten met studenten, vragen hoe het met ze gaat. Online is dat niet makkelijk. Het lastigst vind ik hulp bieden aan de mensen die dat het meest nodig hebben en zich sociaal geïsoleerd voelen.”
Wat zou je tegen die mensen willen zeggen?
“Meld je vooral aan voor online activiteiten, ook als je daar na een dag digitale colleges geen zin in hebt. In deze tijd neigen we naar contact met mensen die al dicht bij ons staan, terwijl juist het contact met mensen die je minder goed kent óók heel waardevol kan zijn.”
“Dat merkte ik toen ik dit jaar de Big Brain Academy organiseerde: een spelshow in de geest van De Slimste Mens. Honoursstudenten speelden tegen elkaar, in groepjes van 4 á 5, zodat ze elkaar beter konden leren kennen. Daar had ik hele goede reacties op gekregen.”
Wat vind je verder leuk aan de baan van assessor?
“Het team is super fijn om mee te werken. We hebben veel overleggen samen, en veel sociale activiteiten. Ook heb ik redelijk veel vrijheid om zelf dingen op te pakken, wat ik heel erg waardeer. Vanuit mijn eigen interesse probeer ik bijvoorbeeld de maandelijkse activiteitenmail zo aantrekkelijk mogelijk te maken, waar ik positieve reacties op terugkrijg.
Om met die eigen insteek af te sluiten: wat is je levensmotto?
“Haha, goeie vraag. Ik zou willen gaan voor ad astra per aspera: naar de sterren via moeilijke wegen. Je hebt grote dromen, en er is geen makkelijke manier om ze te bereiken, maar je doet het toch. Het motto past bij me omdat ik zo ook in mijn werk sta... en natuurlijk omdat ik sterrenkundestudent ben.”
Tekst: Michiel Knoester
Foto's: Rick van Gelder
Mail de redactie