Judi Mesman neemt afscheid van LUC: ‘It’s been a wild ride’
Terugblikken en vooruit kijken. Na zes jaar dean te zijn geweest van het Leiden University College (LUC) The Hague maakt Judi Mesman de balans op. ‘LUC is een geweldige, levendige, complexe én diverse plek waar ik in zes jaar veel meegemaakt en geleerd heb.’
Binnen de universiteit is het Leiden University College volgens Mesman een unieke plek omdat er zoveel disciplines en nationaliteiten samen komen. ‘Eigenlijk heb ik me ook zes jaar lang student gevoeld. Ik kreeg de kans om te werken met mensen die zoveel weten en kunnen en verstand hebben van zaken waar ik geen verstand van heb. Het is echt een luxepositie om in je dagelijkse werk blootgesteld te worden aan zoveel kennis en kunde vanuit zoveel disciplines.’ Mesman roemt de passie voor het onderwijs en de creativiteit van zowel staf als studenten. ‘Ik dacht dat ik ook wel aardig lesgaf, maar ook daarin heb ik weer zoveel geleerd en vaak gedacht: ‘hoe kom je erop!’
‘Het is echt een luxepositie om in je dagelijkse werk blootgesteld te worden aan zoveel kennis en kunde vanuit zoveel disciplines.’
Pittige coronatijd
Het instituut LUC staat als een huis, zegt Mesman. Dat was zes jaar geleden bij haar aantreden ook al zo. ‘De opbouwfase was net voorbij’, blikt ze terug. ‘Het programma stond, maar iedereen was ook uitgeput omdat ze zo verschrikkelijk hard hadden gewerkt aan dat programma. We hebben toen echt rust ingebouwd en gezorgd dat we ook konden genieten van de dingen die we aan het doen waren binnen LUC. Maar toen kwam corona en stond de hele boel op z’n kop. Een hele stressvolle periode zeker voor ons als opleiding waar alles draait om face-to-face, interactie en kleinschaligheid. Dat vertaalt zich slecht naar online. We hebben het uiteindelijk heel goed gedaan, maar het was wel pittig.’
Blijven vernieuwen
Volgens de vertrekkende dean laat ze LUC achter als een ijzersterk programma ‘met een ijzersterk team’. ‘Wel zijn er in coronatijd vraagstukken blijven liggen omdat we te druk waren om die coronatijd door te komen.’ Daar kan haar opvolger Giles Scott-Smith mee aan de slag. ‘Je zal moeten blijven vernieuwen. Je kan niet zeggen: er ligt iets goeds, daar hoeven we niks meer aan te doen. Dat ligt ook niet in de aard van onze staf. Zeker niet in een programma dat draaIt om Global Challenges. Maar ik zou Giles ook zeker meegeven om te genieten van al het moois dat LUC te bieden heeft. Het is de kunst om de perfecte balans te vinden tussen blijven wat je bent, de identiteit van LUC vast te houden en te blijven nadenken over Liberal Arts en de ontwikkelingen van het programma. Maar dat de toekomst van LUC zonnig is, staat voor mij zeker vast.’
Mesman is trots dat ze de afgelopen jaren heeft ingezet en geïnvesteerd in vraagstukken rond diversiteit. ‘We hebben een hoop mensen aangenomen met een nog ondervertegenwoordigd academisch of persoonlijk profiel waardoor de reikwijdte in ons denken zeker is vergroot. Die heterogene groep is een hele mooie ontwikkeling waarbij je in gesprekken met elkaar ook zeker tot vernieuwing komt. Mijn eigen onderzoeksprogramma zal ook nooit meer hetzelfde zijn door mijn ervaringen op LUC.’
Rave midden op de dag
Bij terugkijken hoort ook het benoemen van hoogte- en dieptepunten. Mesman genoot met volle teugen als de creativiteit en energie van de LUC-community tot volle uiting kwam. ‘Dan denk ik aan evenementen als onze Pantomimes en de Dies Fatalis waarbij studenten en staf sketches en liederen op het podium uitvoerden. Dat waren voor mij altijd hoogtepunten. Maar ook het afscheid van de bij onze studenten zeer geliefde receptionist Jeffrey vond ik een hoogtepunt. Jeffrey hield heel erg van raves en onze studenten hebben toen midden op de dag bij de receptie een rave voor hem georganiseerd. Geweldig!’
Ook de totstandkoming van het boek ‘The Art of Engaging Teaching’ noemt de afscheid nemende dean een hoogtepunt. Docenten deelden hun onderwijsvisie met studenten die interviews afnamen en zorgden voor de vormgeving. ‘Een mooi voorbeeld van de passie, creativiteit én de samenwerking binnen LUC.’ Daarnaast was de samenwerking in de College Board een inspiratie. ‘Ik heb geluk gehad dat ik met geweldige mensen samen mocht besturen, ondersteund door een fantastische support team.’
Een keerzijde van die passie en energie is er volgens Mesman ook. ‘Dat maakt alles leuk, maar soms ook heel lastig. Want als er dan moeilijke beslissingen genomen moeten worden, dan vindt iedereen daar wat van. Je moet er dan toch uitkomen met je academische staf van veertig mensen, bestaande uit twintig disciplines en twintig nationaliteiten. Je bent het er dan wel over eens wat LUC moet zijn, maar omdat in samenspraak in te vullen? Daar zaten voor mij wel zware momenten tussen.’
Meer tijd
Na de Graduation ceremonie van de Class of 2022 is het voor Mesman tijd om echt af te gaan schakelen. ‘Ik kijk er zo naar uit om meer tijd te hebben. Voor alle zaken die ik er steeds bij heb gedaan, maar nu ook bij daglicht kan gaan doen. Ik ben altijd onderzoek blijven doen en kan daar nu weer mijn hoofdactiviteit van maken. Ik blijf bezig met het thema Kinderen van de Stad en ga na de zomer met mijn onderzoeksteam zitten om een meerjarenplan te maken. Hoe dat eruit gaat zien? Daar ga ik de komende tijd rustig over nadenken. Een heerlijk vooruitzicht!’
Tekst: Margriet van der Zee